???????????

Είμαστε λίγο πριν το τέλος του εξαμήνου. Ο σύλλογός μας πνέει τα λοίσθια.
Κατά την προσωπική μου άποψη δεν καταφέραμε να αντέξουμε λίγο ακόμη. Πάνω που δείξαμε ότι υπάρχουμε, εξαυλωθήκαμε στον ορίζοντα της μνημονιακής μαύρης τρύπας, με τη σιωπηλή εφαρμογή της πανάρχαιας αλάνθαστης τακτικής του "διαίρει και βασίλευε".
Όλοι γνωρίζαμε ότι τα πράγματα δεν ήταν απλά δύσκολα αλλά πολύ πέρα από τις δυνάμεις μας.
Έχει σφίξει τόσο πολύ η αόρατη θηλειά του εκβιασμού, του φόβου και της αναίσχυντης τρομοκρατίας που έχουμε παγώσει από την κορυφή ως τα νύχια.
Όλοι έχουμε συνειδητοποιήσει πλέον ότι το πρόβλημα μας είναι και το πρόβλημα του γείτονα, του διπλανού μας, ανεξαρτήτως ιδεολογίας, προσωπικότητας, κοινωνικού περίγυρου, ηλικίας.
Και όταν αισθάνεσαι να σε πλησιάζει η άμορφη, απρόσωπη, στυγνή λαίλαπα καθοδηγούμενη από μια πανίσχυρη παγκοσμιοποιημένη οικονομική εξουσία, εθισμένη στη μυρωδιά του αίματος και της ανθρώπινης δυστυχίας, με έναν και μοναδικό μακιαβελιστικά διαστρεβλωμένο στόχο : περισσότερο κέρδος, πέρα από κάθε στοιχειώδη αξιοπρέπεια και σεβασμό στον άνθρωπο και με οποιοδήποτε κόστος, ΤΟΤΕ τι απομένει να κάνεις?
Να καρτερείς βουβά τη χαριστική βολή, αλλά, ΟΧΙ δεν θα είναι τόσο απλά επώδυνο και σύντομο.
Όλοι οι υπηρέτες του συστήματος έχοντες οποιαδήποτε θέση εξουσίας, θα κάνουν ότι μπορούν για να γίνει το Ταντάλειο αυτό μαρτύριο τόσο βασανιστικό, τόσο αργό, τόσο επιδέξια στημένο, ώστε να διαρκέσει όσο το δυνατόν περισσότερο.
Και επιτέλους κάποιοι σηκώθηκαν από τον καναπέ, και βγήκαν στις πλατείες. Ε, ΚΑΙ ?
Για να ανατρέψεις αυτόν τον ποταμό της μιζέριας και της φτωχοποίησης που θα μας πνίξει όλους σύντομα, δεν αρκεί να βρέξεις απλά τα πόδια σου. Η πορεία είναι μη αναστρέψιμη. Η θα μας τελειώσουν αργά αργά απομυζώντας κάθε ίχνος ανθρωπιάς και αξιπρέπειας, που μας έχει απομείνει ή θα ορθώσουμε το ανάστημά μας σαν να είναι η τελευταία φορά. Είμαστε σε πόλεμο και ας κάνουμε ότι δεν καταλαβαίνουμε. Και στον πόλεμο πάντα υπάρχουν θύματα. Αν δεν χυθεί αίμα κυριολεκτικά και μεταφορικά, η κατάσταση θα οδηγείται με μαθηματική ακρίβεια στη φτωχοποίηση της Ελλάδας μας και στη σκλαβοποίησηση όλων των Ελλήνων.
Είτε μας αρέσει είτε όχι ο μόνος τρόπος να αντισταθούμε είναι να συμμετέχουμε ΟΛΟΙ σε κάθε προσπάθεια απέναντι στην αθλιότητα. Χωρίς βέβαια αυτό να σημαίνει ότι θα κερδίσουμε τον πόλεμο. Αν μόνο αν, κοιτάξουμε βαθιά μέσα στην ψυχή μας και καταλάβουμε ποιοι είμαστε πραγματικά, τότε ίσως έχουμε κάποια ελπίδα να κερδίσουμε τον πόλεμο, αλλά το κόστος θα είναι τρομερό.
Ελευθερία ή θάνατος ? Τόσο τραγικά επίκαιρο .....

ispoteo